حاجر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

حاجر: نام سرزمین و منزلی میان مکّه تا عراق که محلّ تلاقی اهل بصره و کوفه، هنگام عزیمت به مدینه است. به معنای نگهدارنده آب است، جایی که آب در آن می‌‌ماند. سید الشهدا (ع) در همین منزل، نامه «مسلم بن عقیل» را از کوفه دریافت کرد و پاسخی خطاب به مردم کوفه نوشت و توسّط پیک خویش قیس بن مسهر به سوی کوفه فرستاد[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. مقتل الحسین، مقرم، ص ۲۰۵، نقل از معجم البلدان.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۵۰.