سیف الاسلام
مقدمه
سیف الاسلام، لقبی بود که به سرداران جنگی اسلام میدادند و همواره میان سرداران حکومتها مرسوم بود. درباره زبیر آمده است: و هو أول من سلّ سيفه في الإسلام[۱]. بعدها این لقب، لقب "ظهیرالدین طغتگین" مؤسس اتابکان دمشق (۴۹۷ ه. ق) گردید[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ الاعلام، ج۳، ص۴۳؛ سیره ابن هشام، ج۱، ص۲۶۸.
- ↑ فرهنگ معین، ج۵، ص۱۱۲۰.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۲۴.