نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۹ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.
"ابو الحسن علی بن فرات" از خاندان فرات بود. این خاندان از طرفداران شیعه و متنفذین در دستگاه عباسی بودند. چندین بار در دوران خلیفه مقتدر عباسی مقام وزارت به ایشان واگذار شد. وی یکی از زیرک‌ترین و فصیح‌ترین وزرای زمان خویش بود و جزء مشاهیر ادباء به شمار می‌رفت. وزیر ثروت‌مندی بود و وزیری که به اندازه او مالک پول نقد و دنانیر و زمین و اثاث باشد، شنیده نشده است. حدود پنج هزار نفر از اهل علم و دین و فقراء، تحت پوشش مالی وی بودند. از زمان مقتدر عباسی سه مرتبه به مقام وزارت برگزیده شد (۲۹۶-۲۹۹ ه.ق / ۳۰۴- ۳۰۶ ه.ق / ۳۱۱-۳۱۲ ه.ق). در وزارت دوم خود که مصادف با نیابت "حسین بن روح" بود، کمک‌های قابل ملاحظه‌ای به ایشان می‌نمود و رهنمودهای "حسین بن روح" توسط ابن فرات به موقع اجرا می‌گردید. در سال ۳۱۲ ه.ق ابن فرات و پسرش به جرم شیعه بودن دستگیر و کشته می‌شوند. در همان سال "حسین بن روح" نیز به همان بهانه وارد زندان می‌شود[۱][۲].
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبط