مزامله

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۳ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

  • "مزامله" از صفات یاران حضرت مهدی (ع) و به‌معنای دوستان همدل و همراز است. یاران حضرت، دوستان همدل و همراز، با لطف و صفا و دوستان بزم و رزم‌اند. دوستی‌شان، چنان محکم است که گویا برادران تنی‌اند و همه‌شان از یک پدر و مادرند[۱]. امام باقر (ع) فرمود: "...إِذْ قَامَ الْقَائِمُ جَاءَتِ الْمُزَامَلَةُ..."[۲] زمان قیام قائم (ع) دوران رفاقت فرا می‌رسد[۳].

منابع

پانویس

  1. چشم‌به‌راه مهدی، ص ۳۸۱.
  2. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۲.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۴۱.