نسخهای که میبینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۱ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان میدهد.
"مفتوحة عنوة" زمینی که مسلمانان به زور شمشیر از کفار گرفته و به قلمرو حکومت خویش درآورده باشند، گویند. چنین زمینی ملک امام و متعلق به عموم مسلمین است و در عصر حضور، جز به اذن امام نمیتوان در آن تصرف کرد. ولی در عصر غیبت، محل خلاف است که آیا مسلمانان، آن را مالک میشوند و قابل نقل است، یا به گونه اباحه در آن تصرف میکنند و نقل و انتقال، به تبع آثار متصرف خواهد بود[۱][۲].