هشام بن سالم جوالیقی کوفی در علوم قرآنی
مقدمه
وی از مفسران عصر حضور بوده است. شیخ طوسی او را از اصحاب امام صادق و امام کاظم (ع) به شمار آورده است[۱].
نجاشی نیز به روایت کردن وی از ابو عبد الله و ابو الحسن (امام صادق و امام کاظم) (ع) اشاره و بر ثقه بودن وی تأکید کرده و از کتاب تفسیر داشتن وی خبر داده است[۲].
آقا بزرگ تهرانی نیز با عنوان تفسیر الجوالیقی از تفسیر وی یاد کرده است[۳]. وی از دانشمندان شیعه بوده است؛ ازاینرو در تفاسیر شیعه از وی روایت شده، ولی در تفاسیر اهل تسنن ذکر نشده است [۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: رجال الطوسی، ص۳۲۹ (اصحاب الصادق (ع)، باب الهاء، رقم ۱۷) و ص۳۶۳ (اصحاب الکاظم (ع)، باب الهاء، رقم ۲).
- ↑ ر. ک: رجال النجاشی، ص۴۳۴، رقم ۱۱۶۵.
- ↑ ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۷۰، رقم ۱۲۵۵.
- ↑ براساس برنامه رایانهای معجم فقهی موارد ذکر وی در تفاسیر شیعه ۲۰۸ مورد در ۳۳ جلد است، ولی هشام بن سالم در تفاسیر اهل تسنن هیچ موردی گزارش نمیشود.
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۳.