ابن عقده در تراجم و رجال
آشنایی اجمالی
«احمد بن عبد الرحمن» در سند یک روایت تفسیر کنز الدقائق و به نقل از تأویل الآیات الباهرة واقع شده است:
«مَا رَوَاهُ مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ جُمَيْعِ بْنِ الْمُبَارَكِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ(ع) أَنَّهُ قَالَ: إِنَّ النَّبِيَّ(ص) قَالَ لِفَاطِمَةَ(س) إِنَّ زَوْجَكَ يُلَاقِي بَعْدِي كَذَا وَ يُلَاقِي بَعْدِي كَذَا فَخَبِّرْهَا بِمَا يَلْقَى بَعْدَهُ فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ لَا تَدْعُو اللَّهَ أَنْ يَصْرِفَ ذَلِكَ عَنْهُ فَقَالَ قَدْ سَأَلْتُ اللَّهَ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ إِنَّهُ مُبْتَلًى وَ مُبْتَلًى بِهِ فَهَبَطَ جَبْرَائِيلُ(ع) فَقَالَ قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ[۱] [وَ شَكْوَاهَا لَهُ لَا مِنْهُ وَ لَا عَلَيْهِ]»[۲].[۳]
شرح حال راوی
عنوان مزبور از راویان مشترک است، اما محتمل است مراد از آن، «احمد بن محمد بن سعید بن عبدالرحمن بن عقده» باشد که از باب نسبت به جد با عنوان «أحمد بن عبدالرحمن» در سند روایت قرار گرفته است، به قرینه روایات فراوان محمد بن العباس از إبن عقده در تأویل الآیات الظاهرة[۴]، و روایت ابن عقده از محمد بن سلیمان بن بزیع در برخی اسناد[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ «خداوند، سخن زنی را که با تو درباره همسرش چالش داشت و به خداوند شکوه میکرد شنیده است و خداوند گفت و گوی شما را میشنود که خداوند، شنوایی بیناست» سوره مجادله، آیه ۱.
- ↑ تفسیر کنز الدقائق، ج۱۳، ص۱۲۰؛ تأویل الآیات الظاهرة، ج۱، ص۶۴۵.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۳۲۵.
- ↑ مانند: تأویل الآیات الظاهرة، ص۲۹۰، ۳۱۸، ۳۳۷، ۳۸۱، ۴۱۹، ۴۲۶ و....
- ↑ ر.ک: الأمالی (طوسی)، ص۲۴۹، ح۳۱ و ۳۳۲، ح۵.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۳۲۶.