لطف‌الله صافی گلپایگانی
آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی، (متولد ۱۲۹۷ش گلپایگان، متوفای ۱۴۰۰ش قم)، از مراجع تقلید شیعیان و اساتید خارج حوزه علمیه قم بود. تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید حسین بروجردی، سید محمد تقی خوانساری، محمد علی کاظمی، سید جمال‌الدین گلپایگانی و محمد کاظم شیرازی به اتمام رساند. او علاوه بر تدریس در حوزههاى علمیه، تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر در آورده است. «منتخب الاثر»، «پرتوی از فضائل امیرمؤمنان، علی در حدیث»، «نظام امامت و رهبری»، «وابستگی جهان به امام زمان (ع)»، «سلسله مباحث امامت و مهدویت»، «شرح حدیث عرض دین»، «باورداشت مهدویت»، «امامت و مهدویت ولایت و امامت خاصه و عامه»، «انتظار عامل استقامت»، « تجلی توحید در نظام امامت»، «الهیات در نهج البلاغه»، «ولایت تکوینی و ولایت تشریعی»، «تجلی توحید در نظام امامت»، «در انتظار آفتاب»، «گفتمان مهدویت» و «ضرورت حکومت یا ولایت فقها در عصر غیبت» برخی از این آثار است.[۱]
