التقاط‍‌ در کلام اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

گروهی از فلاسفه قدیم اندیشه‌هایی را از مکاتب مختلف فلسفی برمی‌گرفتند و به هم می‌آمیختند و از آن میان فلسفه‌ای می‌آفریدند. اینان را "التقاطیون" و کار آنان را "التقاط" خوانده‌اند[۱][۲].

در روزگار معاصر، برخی روشنفکران که به ظاهر شیعه‌اند، آمیزه‌ای از باورهای اسلامی و پاره‌ای گرایش‌های فکری مانند گرایش‌های اومانیستی، مارکسیستی و اگزیستانسیا لیستی را فراهم آورده و مدعی‌اند که تفسیر درستِ آموزه‌های اسلامی همین است. آسیبی که چنین اندیشه‌هایی به آموزه‌های اسلامی وارد می‌سازند، بیشتر از اندیشه‌های مکاتب ضد اسلامی است. پیامبر (ص) برای محفوظ ماندن دین اسلام از چنین خطرهایی، سفارش فرموده است که مسلمانان همواره با قرآن و عترت همراه باشند[۳][۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. سیر حکمت در اروپا، ۷۹.
  2. فرهنگ شیعه، ص 90.
  3. صحیفه نور، ۱۵/ ۱۶۳؛ شهید مطهری افشاگر توطئه‌، ۲۸۷.
  4. فرهنگ شیعه، ص 90.