ترجمه نهج البلاغه - جوینی (کتاب)
| ترجمه نهج البلاغه | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| به کوشش | عزیزالله جوینی |
| مترجم | ناشناس |
| موضوع | امامت |
| مذهب | شیعه |
| ناشر | انتشارات دانشگاه تهران |
| محل نشر | تهران، ایران |
| سال نشر | 1377 ش |
| تعداد صفحه | ۸۹۵ |
| شابک | |
ترجمه نهج البلاغه، کتابی است که با زبان فارسی به شرح و ترجمه نهج البلاغه می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر ناشناس است و انتشارات دانشگاه تهران انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
- در معرفی این کتاب آمده است: «ترجمه‌ای مسجع و آهنگین و مزین به دقایق ادبی و ظرایف بلاغی است. از قراین چنین برمی‌آید که ترجمه حاضر متعلق به قرن پنجم یا ششم باشد. اصل متن در موزه آستان قدس رضوی نگه‌داری می‌شود. این نسخه مزین به طلا و بسیار نفیس است. روش مترجم، ترجمه تحت اللفظلی بوده، اما گاه توضیحاتی در متن اضافه شده است. این ترجمه دارای مزایایی است، از جمله: نسخه مترجم نسخه‌ای مطمئن بوده است؛ نشانه‌های ادبیات و کتاب قدیم در آن به‌چشم می‌خورد؛ در این ترجمه می‌توان به آرایش تاریخی و دستوری کلام و نیز واژه‌های رایج کهن دست یافت.
- مترجم در بیشتر مواقع برای واژه‌های متن دو معنای مترادف ذکر کرده و گاه مختصر شرحی داده است. در برخی موارد برای این ترجمه برتری‌هایی بر دیگر ترجمه‌ها و شروح می‌توان یافت. مترجم از فرهنگ‌های کهن عربی – فارسی بهره برده است. از این جهت محققان و پژوهشگران می‌توانند از تغییر مفاهیم و تطور واژگان در گذر زمان اطلاع یابند.
مخاطب این ترجمه، خواص و پژوهشگران علوم دینی، قرآن و حدیث، ادبیات فارسی و عربی هستند»[۲].
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعات در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
- در این مورد اطلاعات در دست نیست.
دریافت متن
پانویس
- ↑ مرکز جهانی اطلاع‌رسانی آل البیت
- ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 883-884.