آل ابی‌شعبه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

ابوشعبه نیای اعلای این خاندان از اصحاب امام حسن و امام حسین(ع) بود. دو فرزند او علی و عمرو و اولاد علی یعنی عبیدالله و محمد و عمران و عبدالاعلی همگی از اصحاب حضرت صادقS بودند. یحیی بن عمران از اصحاب امام صادق و امام کاظم(ع) و احمد بن عمران از اصحاب امام کاظم و امام رضا(ع) بوده‌اند. عبیدالله بن علی از موالی بنی تیم بن لات بن ثعلبه در کوفه بود و با پدر و برادرانش برای تجارت به حلب می‌رفتند و از این رو به حلبی مشهور شدند. عبیدالله بزرگ آنها و چهره سرشناس این خاندان است. هموست که کتاب منسوب به خود را تصنیف کرد و آن را بر امام صادقS عرضه داشت و حضرت آن را تأیید کرد و موقع مطالعه آن فرمود: آیا مانند این خاندان سراغ دارید[۱]؟.[۲]

منابع

پانویس

  1. رجال نجاشی، ص۱۶۰؛ رجال بحرالعلوم، ج۳، ص۲۱۴.
  2. رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۵۰۰.