محمد بن اسحاق طالقانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۹ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

از این راوی در کتب رجال ذکری به میان نیامده است، او ظاهراً از طالقان خراسان است که اینک خرابه‌های آن در غرب رود جیحون و شرق مرو موجود است، او یک حدیث از امام رضا(ع) نقل می‌کند، او می‌گوید: مردی در خراسان سوگند یاد کرد معاویه از اصحاب رسول خدا(ص) نیست و اگر او از اصحاب باشد زنم مطلقه است، فقهای خراسان فتوا دادند معاویه از اصحاب رسول خدا(ص) می‌باشد و باید آن مرد زنش را طلاق دهد، ولی امام رضا(ع) با فقها مخالفت کردند و فرمودند: زن او نباید طلاق داده شود.

فقها برای آن حضرت نامه‌ای نوشتند و گفتند: شما از کجا این سخن را می‌گویید و برهان شما چیست؟ امام رضا(ع) فرمودند: من این سخن را از روایت شما می‌گویم، شما در کتاب‌های خود روایت کرده‌اید که پیامبر(ص) در هنگام فتح مکه که مردم آمده بودند مسلمان شوند و پیرامون آن جناب ازدحام کرده بودند فرمود:

ای اهل مکه شما خوب هستید و اصحاب من هم خوب می‌باشند، و بعد از فتح مکه دیگر هجرتی نیست و مهاجرت با فتح مکه منقطع گردید، رسول خدا(ص) هنگام فتح مکه اعلام کردند مهاجرت از امروز قطع شد و مسلمانان مکه را در زمره اصحاب قرار نداد، پس بنابراین معاویه از اصحاب نیست، فقها هم نظر آن حضرت را تأیید کردند و آن زن مطلقه نشد.[۱]

منابع

پانویس