جزیرة العرب

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

جزيرة العرب، شبه جزیره بزرگی است، واقع در منتهی الیه جنوب غربی آسیا که از سه طرف در حصار آب قرار دارد؛ از غرب به دریای سرخ، که حدّ فاصل جزیرة العرب و قارّه آفریقا است؛ از جنوب به اقیانوس هند و از شرق به دریای عمان و خلیج فارس. تنها از شمال با کویت، عراق و شامات ارتباط زمینی دارد. به سبب جریان رودها، از جمله فرات در قسمت شمالی آن ـ که شبه جزیره را تقریباً به صورت جزیره در آورده است ـ اکثر جغرافی نویسان و مورخان آنجا را جزیرة العرب نامیده‌‏اند

جزیرة العرب از نظر جغرافیایی به پنج بخش تقسیم می‏‌شود: حجاز (بخشی از ساحل شرقی دریای سرخ با شهرهایی چون مکّه، مدینه، جدّه و طائفتهامه (واقع در جنوب حجاز)، نجد (واقع در شرق حجاز)، عروض (واقع در ناحیه شرقی شبه جزیره) و یمن (واقع در قسمت جنوبی شبه جزیره). امروزه بخش بزرگی از شبه جزیرة العرب را کشور "عربستان سعودی" تشکیل می‏‌دهد. کشورهای "یمن"، "کویت"، "امارات متحده عربی"، "قطر" و "عمان" از دیگر سرزمین‌های تشکیل دهنده آن هستند [۱]

بنابر قول مشهور، سکونت کفّار در جزیرة العرب جایز نیست. [۲] در اینکه مراد از جزیرة العرب چیست، اختلاف است. برخی، آن را خصوص حجاز دانسته‌‏اند [۳]؛ لکن برخی دیگر، اعم از آن دانسته و سکونت کفّار را در تمامی جزیرة العرب جایز ندانسته‏‌اند[۴].[۵]

ارض العرب

منظور از سرزمین عرب در نوشته‌های پیشینیان جزیرة العرب است. در حدود این جزیره اختلاف شده است، بعضی محدوده جغرافیایی سرزمین عرب را سرزمین‌های بین دریای سرخ و خلیج فارس و اقیانوس هند و بادیه شام ​​گفته‌اند و برخی دیگر، ضمن بر شمردن این حدود، قائل به امتداد این حد از جانب شمال، از شرق تا فرات و از جانب غرب تا نهر اردن شده‌اند که با این وصف، بلاد شام شرقی مانند: بلقا و حوران و آنچه در شمال شرقی دمشق قرار دارد هم، در محدوده جغرافیایی جزیرة العرب قرار می‌‌گیرد. نویسندگان امروزی از شبه جزیره عربستان و عراق و کل بلاد شام با نام «بلاد العرب» یاد می‌‌کنند و چنانچه بخواهند عرب‌های آفریقا را بر آن اضافه کنند، بدان «العالم العربی» می‌‌گویند.[۶]

منابع

پانویس

  1. معجم البلدان، ج۲، ص:۱۳۷
  2. جواهر الكلام، ج۲۱، ص:۲۸۹ ـ ۲۹۱
  3. المبسوط، ج۲، ص:۴۷؛ تحرير الاحكام، ج۲، ص:۲۱۲؛ تذكرة الفقهاء، ج۹، ص:۳۳۴ ـ ۳۳۵
  4. الدروس الشرعية، ج۲، ص:۳۹؛ جامع المقاصد، ج۳، ص:۴۶۵؛ غاية المراد، ج۱، ص:۴۹۸.
  5. هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۳، صفحه ۸۳-۸۴.
  6. بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۷.