میطان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۶ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

این موضع که به کسر میم (مِیطان) نیز خوانده شده،[۱] کوهی است از کوههای مدینه مقابل «الشوران».[۲] در این مکان لم یزرع که از آن قبایل بنی مزینه و بنی‌سلیم است، چاهی وجود دارد به نام «ضفّه».[۳] این مکان در کتاب معجم ما استعجم هم، مکانی در بلاد مزینه در سرزمین حجاز معرفی شده است.[۴] ضمن این که حموی در بخش دیگری از کتاب خود از آن با نام «حره میطان» نام برده است.[۵] برخی متأخرین در تحدید و ترسیم موقعیت امروزی میطان، آن را سنگلاخ سیاهی در قسمت شرقی حره المدینه الشرقیه گفته‌اند که به عقیق شرقی برمی گردد. این مکان، امروز از منازل بنی عوف از تیره‌های قبیله حرب است.[۶]

منابع

پانویس

  1. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۲۸۴.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۲۴۳.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۲۴۳.
  4. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۲۸۴.
  5. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۴۸.
  6. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۰۸.