ابوشجره سلمی

مقدمه

این شخص به کنیه مشهور و در نام و نسبش اختلاف است. او را عبدالله، عمرو و سلیم بن عبدالعزی از قبیله بنی سلیم گفته‌اند^[۱]. وی از شجاعان و شاعران مخضرم عرب بود. وی در بادیه زندگی می‌کرد^[۲]. صحابه‌نگاران به دیدار او با پیامبر اشاره نکرده‌اند، ولی از اینکه ابن حجر^[۳] او را در بخش اول الاصابه (صحابه) آورده، برمی آید که این دیدار روی داده است. او در زمان ابوبکر مرتد شد^[۴]. بلاذری^[۵] و ابن حجر^[۶] خبر درگیری خالد را در منطقه قُراقُر^[۷] یا نقره با مرتدین بنی سلیم آورده است که ابوشجره فرمانده آنان بود. سپس ابوشجره بار دیگر اسلام آورد. چون عمر به نیازمندان هدایایی می‌داد، ابوشجره نزد او آمد و درخواست عطا کرد، ولی عمر با یادآوری اشعاری که بر ضد مسلمانان خوانده بود، خواست با تازیانه او را براند که ابوشجره گفت: اسلام این امور را محو کرده است.^[۸]