محمد بن علی بن محبوب اشعری قمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۱ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

علمای رجال ابوجعفر محمد بن علی بن محبوب اشعری قمی را از فقهای بزرگ شیعه و از محدثان موثق و صحیح المذهب دانسته‌اند،[۱] هرچند شیخ طوسی می‌‌نویسد که وی از هیچ امامی روایتی را نقل نکرده است.[۲] به هر حال نام او در اسناد روایات بسیاری (بیش از ۱۲۰۰ مورد) آمده است. ابوجعفر از محمد بن خالد برقی، ابراهیم بن مهزیار، محمد بن ابی عمیر و دیگران روایت کرده[۳] و کسانی چون محمد بن یحیی عطار، ابن بطه و احمد بن ادریس از او روایت کرده‌اند.[۴]

آثارش عبارت‌اند از: کتاب الجامع شامل الوضوء، الصلاة، الزکاة، الصیام و الحج و کتاب الضیاء و النور شامل الاحکام، النکاح، الطلاق، الرضاع، الحدود، الدیات، الثواب و الزمرد.[۵] همچنین کتاب‌های النوادر، الجنائز، الزبرجده، التولد، [۶] الفتیا[۷] و البواب از اوست.[۸] با توجه به اساتید و شاگردانش به دست می‌‌آید که ابوجعفر در قرن دوم و به احتمالی در قرن سوم می‌‌زیسته است.[۹]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۲، ص۲۴۵.
  2. رجال الطوسی، ص۴۹۴.
  3. معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۷.
  4. رجال الطوسی، ص۴۹۴.
  5. الفهرست (طوسی)، ص۲۲۲.
  6. رجال النجاشی، ج۲، ص۲۴۵.
  7. معالم العلماء، ص۱۰۳.
  8. ایضاح المکنون، ج۲، ص۲۹۷.
  9. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۶۶۰.