استغفار در لغت
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عبادت است. استغفار از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: استغفار در لغت - استغفار در قرآن - استغفار در معارف دعا و زیارات - استغفار در معارف و سیره نبوی - استغفار در معارف و سیره سجادی - استغفار در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
استغفار، در لغت به معنای درخواست زبانی یا عملی از خداوند برای آمرزش گناهان است[۱] و هدف از آن، درخواست مصونیت از آثار بد گناه و عذاب الهی دانسته شده است[۲]. برخی مفسران اهل سنت، از جمله زمخشری و فخر رازی، واژه استغفار را در آیاتی از قرآن به معنای ایمان[۳] یا اسلام دانسته‌اند[۴]. مفهوم استغفار، ۶۸ بار در قرآن کریم آمده است[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ والاستغفار: طلب ذلك بالمقال و الفعال؛ (راغب، مفردات، ص۶۰۹).
- ↑ ابن عاشور، التحریر و التنویر، ج۳، ص۲۲۳.
- ↑ قيل استغفروا ربكم آمنوا به، (زمخشری، الکشاف، ج۲، ص۴۰۲).
- ↑ أن الاستغفار هاهنا بمعنى الإسلام؛ (فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۱۵، ص۴۸۰).
- ↑ مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۳، ص۱۳۴.
- ↑ مقاله «عصمت ائمه و استغفار از گناه»، موسوعه رد شبهات ج۱۷ ص ۱۲۳.