زکریا بن محمد ازدی مؤمن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۶ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آشنایی اجمالی

ابوعبدالله زکریا بن محمد مؤمن از اصحاب امام صادق،[۱] امام کاظم[۲] و امام رضا(ع)بود[۳] و از امام صادق و امام کاظم(ع) روایت کرده است.[۴] ابوعبدالله افزون بر امامان معصوم از کسانی چون ابراهیم بن ناجیه و ابن مسکان نیز حدیث آموخته و روایت کرده است.[۵] محدثانی مانند محمد بن عیسی بن عبید،[۶] حمید بن زیاد و علی بن حکم از شاگردان وی بوده و از او روایت کرده‌اند.[۷] نجاشی نوشته است که زکریا یک بار امام رضا(ع)را در مسجدالحرام ملاقات کرد. از زکریا مطالبی حکایت شده که دلالت دارد که وی واقفی بوده است. به علاوه، روایات وی آمیخته با روایات غیر صحیح است.[۸] علامه نیز وی را محدثی ضعیف دانسته است.[۹] الندیم گفته است که زکریا از فقهای شیعه بود و دارای تألیفی در اصول و فقه شیعه می‌‌باشد.[۱۰] آثار وی اصل،[۱۱] منتحل الحدیث[۱۲] و کتاب الحدیث است.[۱۳].[۱۴]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال البرقی ۴۲.
  2. رجال ابن داوود ۴۵۴.
  3. رجال الطوسی ۳۷۷.
  4. رجال النجاشی ۱/۳۹۱.
  5. کامل الزیارات ۵۷ و ۱۱۵.
  6. الفهرست (طوسی) ۷۳.
  7. جامع الرواة ۱/۳۳۳.
  8. رجال النجاشی ۱/۳۹۱.
  9. خلاصة الاقوال ۲۲۴.
  10. الفهرست (الندیم) ۲۷۵.
  11. تنقیح المقال ۱/۴۵۱.
  12. رجال النجاشی ۱/۳۹۱.
  13. الذریعه ۶/۳۳۳.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۴۵.