ابوالیتامی و المساکین
مقدمه
از آنجا که امیر مؤمنان(ع)، پدر یتیمان و یاور بینوایان و بیوهزنان بود، ابوالیتامیٰ لقب گرفت. «اب» در اینجا به معنای صاحب و یاور است[۱]. آن حضرت فرمود: «أَنَا الْهَادِي وَ أَنَا الْمُهْتَدِي وَ أَنَا أَبُو الْيَتَامَى وَ الْمَسَاكِينِ وَ زَوْجُ الْأَرَامِلِ...»[۲]؛ «من هدایتگر و راهیافته، و پدر یتیمان و بینوایان و یاور بیوهزنانم...».