هشام بن سالم جوالیقی کوفی در علوم قرآنی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۹ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

هشام بن سالم از مفسران عصر حضور بوده است. شیخ طوسی او را از اصحاب امام صادق و امام کاظم (ع) به شمار آورده است[۱].

نجاشی نیز به روایت کردن وی از ابو عبد الله و ابو الحسن (امام صادق و امام کاظم) (ع) اشاره و بر ثقه بودن وی تأکید کرده و از کتاب تفسیر داشتن وی خبر داده است[۲].

آقا بزرگ تهرانی نیز با عنوان تفسیر الجوالیقی از تفسیر وی یاد کرده است[۳]. وی از دانشمندان شیعه بوده است؛ ازاین‌رو در تفاسیر شیعه از وی روایت شده، ولی در تفاسیر اهل تسنن ذکر نشده است [۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. ر. ک: رجال الطوسی، ص۳۲۹ (اصحاب الصادق (ع)، باب الهاء، رقم ۱۷) و ص۳۶۳ (اصحاب الکاظم (ع)، باب الهاء، رقم ۲).
  2. ر. ک: رجال النجاشی، ص۴۳۴، رقم ۱۱۶۵.
  3. ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۷۰، رقم ۱۲۵۵.
  4. براساس برنامه رایانه‌ای معجم فقهی موارد ذکر وی در تفاسیر شیعه ۲۰۸ مورد در ۳۳ جلد است، ولی هشام بن سالم در تفاسیر اهل تسنن هیچ موردی گزارش نمی‌شود.
  5. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۳۳.