ذکر امام حسین

این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام حسین است. مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

ذاکر: یادآورنده، کسی که از مصایب اهل بیت می‌‌گوید و مردم را می‌‌گریاند، چه مدّاح باشد و چه واعظ و منبری. “ذاکر اهل بیت”، عنوانی افتخارآمیز است برای آنان که با مدّاحی و مرثیه‌خوانی، نام و یاد و فضایل و مظلومیّت‌های خاندان پیامبر را زنده نگه می‌‌دارند و نقشۀ دشمنان را در به فراموشی سپردن ظلم‌های خود به دودمان رسالت، خنثی می‌‌سازند.

مقدمه

ذکر و یاد ائمّه و شهدای کربلا، مورد تشویق امامان بود و خودشان همواره از ذاکران و احیاگران حادثۀ کربلا و مظلومیّت اهل بیت بودند و بر آن می‌‌گریستند. امام صادق (ع) فرمود: «مَنْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ حَرَّمَ اللَّهُ وَجْهَهُ عَلَى النَّارِ». هرکس که نزد او یاد شویم و چشمانش اشک آلود شود، خداوند چهره‌اش را بر آتش حرام می‌‌کند.

منابع

1. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا