بررسی دیدگاههای تفسیری عرفانی درباره علم امام (مقاله)
بررسی دیدگاههای تفسیری عرفانی درباره علم امام عنوان مقالهای است که به بررسی علم امام و ابزارهای حصول آن از مناظر مختلف میپردازد. این مقاله توسط محمد زمان رستمی به زبان فارسی نوشته شده و در فصلنامه اندیشه نوین دینی بهار ۱۳۸۹ (شماره ۲۰) در ۲۲ صفحه منتشر شده است.[۱]
بررسی دیدگاههای تفسیری عرفانی | |
---|---|
درباره علم امام | |
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسنده | محمد زمان رستمی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه اندیشه نوین دینی |
وابسته به | نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | بهار ۱۳۸۹ |
شماره | ۲۰ |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
- نویسنده درباره موضوع مقاله مینویسد: «علم منزه از ماهیت و از سنخ وجود است. علم ابزارهایی دارد که عبارتند از: قوه حس، قوه خیال، قوه وهم، عقل و قلب. این ابزارها در امام به کمال خود میرسند و به این دلیل، امام به کامل ترین نحو به مصادر علم دست مییابد. این مصادر عبارتند از: عقل اول، لوح محفوظ، عرش، کرسی، وحی، علوم انبیاء قبل و صحیفههایی که به هر یک اختصاص دارند».
- وی در ادامه مینویسد: «امام از طریق این مصادر به حقایق تمامی علوم دست مییابد. برای نمونه، امام شاهد اعمال بندگان است و به کتبی که جزئیات حوادث خلقت را ضبط می کند، آگاه است و به تأویل قرآن، حقایق اسماء و حقیقت فرشتگان علم دارد. امام در نهایت، از سدره المنتهی عبور میکند و به مقام فناء فی الذات میرسد».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- طرح مسئله؛
- مفهوم شناسی علم؛
- امام؛
- علم امام ؛
- ابزار حصول علم برای امام؛
- مصادر علم امام:
- قلم اعلی یا عقل اول؛
- لوح محفوظ؛
- عرش؛
- کرسى؛
- وحی؛
- علوم انبیا و اوصیای پیشین؛
- صحیفه؛
- منابع ومآخذ.
درباره پدیدآورنده
دکتر محمد زمان رستمی (متولد ۱۳۴۱ ش، تهران)، در کنار دروس متداول حوزوی، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری اقتصاد به اتمام رساند. عضویت در انجمن اقتصاد اسلامی حوزه و استادیار دانشگاه قم از جمله فعالیتهای وی است.
او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به راهنمایی و مشاوره پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «علم امام»، «نظریههای دخالت دولت»، «تحلیلی از حقوق جزا با رویکرد اقتصادی» و «بررسی نظام مشارکت در روابط کار» برخی از این آثار است. [۲]