گستره علم غیب از دیدگاه عهدین و قرآن (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Shafipour (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۳:۰۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
گستره علم غیب
از دیدگاه عهدین و قرآن
رتبه علمیعلمی پژوهشی
زبانفارسی
نویسندگانسید امین موسوی
مذهبشیعه
منتشر شده دردوفصلنامه تحقیقات کلامی
وابسته بهانجمن کلام اسلامی حوزه علمیه
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشربهار ۱۳۹۴
شماره۸
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

گستره علم غیب از دیدگاه عهدین و قرآن عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که به بررسی وسعت علم غیب از منظر عهدین و آیات قرآن می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۴ صفحه‌ای به قلم سید امین موسوی نگاشته شده و در دوفصلنامه تحقیقات کلامی (شماره ۸، بهار ۱۳۹۴) منتشر گشته است.[۱]


چکیده مقاله

  • نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: «هرچند اعتقاد به غیب و آگاهی از آن، مورد اتفاق ادیان الهی است و یكی از مسائل اساسی علمی و كلامی ادیان آسمانی به شمار میرود، اما گستره علم غیب به خاطر پیچیدگی، مورد نزاع و گفت‌وگوی پیروان ادیان آسمانی است».
  • وی در ادامه می‌نویسد: «بر اساس دیدگاه عهدین و قرآن، خداوند به امورات گذشته و آینده، عالم است و او همه چیز را پیش از خلقتش پیش‌بینی كرده است. همچنین علم غیب انبیاء و اولیاء كه واسطه فیض خداوندی‌اند، مورد نزاع است. گروهی بر این اعتقادند كه آنها با تعلیم الهی، به برخی اسرار غیبی اطلاع می‌یابند و برخی قلمرو علم غیب را از آنها نفی كرده و اعتقاد به علم غیب برای غیر خداوند را موجب شرك و كفر میدانند. با

بررسی دقیق ادیان الهی، به این نتیجه میرسیم علاوه بر آگاهی خدا از غیب، پیامبران و اولیای او نیز به غیب آگاهند».[۲]


فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • مقدمه؛
  • مفهوم‌شناسی؛
  • علم غيب خداوند در عهدين و قرآن:
    • علم غيب خداوند در عهد قديم؛
    • علم غيب خداوند در عهد جديد؛
    • علم غيب خداوند در قرآن؛
  • علم غيب انبياء در عهدين و قرآن:
    • علم غيب انبياء در عهد قديم؛
    • علم غيب انبياء در عهد جدید؛
    • علم غيب انبياء در قرآن:
      • گروه اول: آيات اجمالی علم غيب؛
      • گروه دوم: آيات تحقيق و فعليت علم غيب:
        • نظر اول: توقف در حدود علم غيب پيامبران و ائمه (ع)؛
        • نظر دوم: محدود بودن علم غيب انبيا و ائمه (ع)؛
        • نظر سوم: مشروط بودن علم غيبِ پيامبران و ائمه (ع)؛
        • نظر چهارم: آگاهي از غيب به اراده و خواست انبيا و ائمه (ع)؛
        • نظر پنجم: آگاهي بالفعل از غيبِ پيامبران و ائمه (ع)؛
  • علم غيب اولياء در عهدين و قرآن؛
  • نتیجه؛
  • منابع.


درباره پدیدآورنده

در مورد پدیدآورنده اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن مقاله