نزول وحی (مقاله)

نزول وحی
نزول وحی
زبان	فارسی
نویسنده	عبدالله جوادی آملی
مذهب	شیعه
منتشر شده در	دوفصلنامه معارج
وابسته به	مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی اسراء
تاریخ نشر	پاییز و زمستان ۱۳۹۴
شماره	۱
ناشر الکترونیک	پایگاه تخصصی مجلات نور
	v; t; e;

نزول وحی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی جریان انزال و تنزیل و تفاوت نزول دفعی و تدریجی وحی می‌پردازد. این مقاله ۱۴ صفحه‌ای به قلم عبدالله جوادی آملی نگاشته شده و در دوفصلنامه معارج (شماره ۱، پاییز و زمستان ۱۳۹۴) منتشر گشته است.^[۱]

چکیده مقاله

نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: «قرآن حکیم مصداق بارز جامع الکلم است. تکلیم این جامع از خدای سبحان و استماع و دریافت آن از حضرت ختمی نبوت محمد بن عبدالله (ص) است، هوش و گوش پیروان آن حضرت از استماع و دریافت سروش آن جامع الکلم طرفی می‌بندد. معارف فراوان این جامع وحیانی به علوم قرآنی و معانی آن منقسم‌اند. گسترش این دو فن مایۀ تدوین جداگانه رشتۀ قرآن‌شناسی و علم تفسیر قرآن است هرچند بخش مهم ادله قرآن‌شناسی را خود قرآن در مطاوی آیات خویش بیان نموده و فن تفسیر ضمن تبیین مفاهیم قرآنی آن‌ها را شکوفا می‌کند».

نویسنده در ادامه چکیده می‌نویسد: «جریان انزال و تنزیل و تفاوت نزول دفعی و تدریجی آن از مباحث روشن قرآن‌شناسی است و در بسیاری از کتاب‌های عهده ‌دار فن علوم قرآنی مطرح شده است. آن‌چه در این نوشتار کوتاه ارائه می‌شود دو عنصر محوری قرآن‌‌شناسی است یکی تمایز بین انزال یا تنزیل به معنای به پایین انداختن و بین انزال یا تنزیل به معنای به پایین آویختن است و دیگری تبیین مسیر نزول و فرود و صراط تنزل آن جامع الکلم است. با روشن‌ شدن این دو عنصر محوری از عناصر علوم قرآنی فرق اساسی تجلی و تجافی معلوم شده و قلمرو فراز و فرود معارف وحیانی روشن می‌شود. البته این دو عنصر محوری در ضمن چند عنوان ارائه می‌شود».^[۱]

فهرست مقاله

چکیده؛
تجلی و تجافی؛
تفاوت‌های آويختن و انداختن؛
همتايى قرآن و عترت؛
تمايز مفاهيم قرآنى و عيون آن؛
فيض متنزل و فيض نازل؛
عمق مُلكى و اوج ملكوتى ؛
عناصر محوری وحى متنزل؛
صعود وحى؛
نتیجه‌گیری؛
منابع.

دربارهٔ پدیدآورنده

پرونده:جوادی آملی.jpg

عبدالله جوادی آملی (پدیدآورنده)

آیت‌الله عبدالله جوادی آملی (متولد ۱۳۱۲ ش، آمل)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ابوالحسن جوادی آملی، محمد تقی آملی، ابوالحسن شعرانی، محی‌الدین الهی قمشه‌ای، محمد حسین فاضل تونی، سید محمد حسین بروجردی، سید محمد محقق داماد، هاشم آملی، امام خمینی و سید محمد حسین طباطبایی به اتمام رساند. او در کنار دروس فقه و اصول به تحصیل علوم عقلی و عرفانی اهتمام ورزید. عضویت در شورای عالی قضایی، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری و امامت جمعهٔ قم از جمله فعالیت‌های وی است.^[۲]

او علاوه بر تدریس تفسیر قرآن کریم و خارج فقه، به تبیین رشته‌های گوناگون معقول و منقول اسلامی مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «ادب فنای مقربان»، «همتایی قرآن و اهل‌ بیت»، «تجلی ولایت در آیه تطهیر»، «الوحی و النبوة»، «پیامبر رحمت»، «حیات عارفانه امام علی (ع)»، «حکمت علوی» و «امام مهدی موجود موعود» برخی از این آثار است.^[۳]

پانویس

دریافت متن

[p1-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ پایگاه تخصصی مجلات نور

[2] وبگاه پژوهشگاه علوم وحیانی اسراء

[3] وبگاه بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء

[۱]

[۲]

[۳]