قرآن و مرجعیت علمی اهل بیت در تأویل (مقاله)
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
قرآن و مرجعیت علمی اهل بیت در تأویل عنوان مقالهای است به زبان فارسی که به بررسی مرجعیت علمی امامان در تأویل آیات قرآن میپردازد. این مقالهٔ ۲۰ صفحهای به قلم حسین ردایی کلارستاقی نگاشته شده و در فصلنامه قبسات (شماره ۵۷، پاییز ۱۳۸۹) منتشر گشته است.[۱]
قرآن و مرجعیت علمی اهل بیت در تأویل | |
---|---|
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسنده | حسین ردایی کلارستاقی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه قبسات |
وابسته به | پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | پاییز ۱۳۸۹ |
شماره | ۵۷ |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله مینویسد: «از آنجا که اعلمیت و بهویژه برخورداری از علم لدنی یکی از مؤلفههای رکنی در اثبات نبوت نبی یا امامت امام است، از اینرو اثبات علم به تأویل برای اهلبیت (ع) از آیات قرآن کریم، تأثیر بهسزایی در ضرورت مرجعیت علمی اهل بیت (ع) بهخصوص نزد اهلسنت دارد؛ چراکه بیشتر علمای اهلسنت اعتقادی به مرجعیت اهلبیت (ع) ندارند؛ هرچند فضیلت علمی اینان نزد بسیاری از رجال علمی و سیاسی آنان مورد اتفاق است و بر همین اساس برخی از بزرگان اهلسنت نهایت مستفاد از روایات نبوی در فضایل علمی اهلبیت و بهویژه امیرالمؤمنین را مرجعیت علمی آنان دانستند، نه مرجعیت سیاسی».
- نویسنده در ادامه چکیده مینویسد: «ولی علمای شیعه بر مرجعیت علمی اهلبیت (ع) و علم آنان به تأویل آیات قرآن اذعان دارند. هرچند نزد برخی از آنان دلالت آیات قرآن بر مطلب مذکور تمام نیست، ولی دلالت روایات بر آن قطعی است. در نوشتار پیشرو، درصددیم دلالت آیات قرآن و بهخصوص آیه "والراسخون فی العلم" بر علم به تأویل اهلبیت را اثبات نموده و به ادله و شبهات کسانی که دلالت آیۀ مذکور بر مدعا را نپذیرفتهاند، پاسخ دهیم».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- معناشناسی تأويل؛
- ويژگیها و امتيازات راسخون در علم؛
- استدلال به آيه "والراسخون فی العلم"؛
- دیدگاه نگارنده؛
- استدلال علامه طباطبایی (ره)؛
- نقد صاحب تسنيم بر علامه؛
- پاسخ ما از منظر علامه قدسسره؛
- نظر صاحب تسنيم؛
- بيان تعارض در روايات مربوطه؛
- پاسخ ما از نظر صاحب تسنيم؛
- نتیجهگیری؛
- منابع و مآخذ.
درباره پدیدآورنده
دراینباره اطلاعاتی در دست نیست.