روش مناظره علمی در سیره آموزشی امامان معصوم (مقاله)
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
روش مناظره علمی در سیره آموزشی امامان معصوم (ع) (مناظرات علمی امام رضا (ع)) عنوان مقالهای است که با زبان فارسی که به شیوه مناظرهای علمی امام رضا(ع) با عالمان ادیان دیگر میپردازد. این مقالهٔ ۱۶ صفحهای به قلم سید حسن هاشمی اردکانی و سید ابراهیم میرشاه جعفری نگاشته شده و در دوفصلنامه تربیت اسلامی (شماره ۵،پاییز و زمستان ۱۳۸۶) انتشار یافته است.[۱]
روش مناظره علمی در سیره آموزشی امامان معصوم (ع) | |
---|---|
(مناظرات علمی امام رضا (ع)) | |
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسندگان | سید حسن هاشمی اردکانی، سید ابراهیم میرشاه جعفری |
موضوع | مناظره علمی، اصول مناظره، روش مناظره علمی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | دوفصلنامه تربیت اسلامی |
وابسته به | پژوهشگاه حوزه و دانشگاه |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | پاییز و زمستان ۱۳۸۷ |
شماره | ۷ |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیدهٔ مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود مینویسد: «مناظره گفتمانی برای ایجاد فهم مشترک و درک متقابل توأم با اثربخشی دوجانبه است؛ از این رو، ائمهی معصوم(ع)، بهویژه، حضرت رضا(ع)آن را به عنوان یکی از روشهای آموزشی در موضوعات پرچالش علمی درخور دقت و تأمل بسیار میدانستند.
- وی در ادامه مینویسد: «هدف این مقاله تبیین روش مورد نظر بر اساس شیوه مناظرهای علمی امام رضا با عالمان ادیان دیگر است؛ بنابراین، این مقاله الگوی عملی مناظره را ارایه میدهد. این مقاله که از نوع پژوهشهای بنیادی بوده، با روش تحقیق کیفی مبتنی بر تحلیل محتوایی و با استفاده از منابع کتابخانهای، به مطالعه مناظرات امام(ع) میپردازد که با توجه به روش،اصول و چگونگی فرایند مناظرهای آن حضرت میتوان آن را به عنوان روش آموزشی مطرح کرد و به کار بست. در این مقاله،ابتدا روش مناظراتی حضرت رضا(ع)و سپس اصول حاکم بر روند آن و چگونگی فرایند یک مناظره علمی نزد آن حضرت بررسی میشود».[۱]
فهرست مقاله
- مقدمه؛
- روش مناظره علمی؛
- اصول مناظره علمی؛
- خطاب توأم به عقل و دل و تحریک وجدان؛
- منطق صواب؛
- نظم منطقی؛
- توجه به محتوای پیام گوینده؛
- حد سخن؛
- مستندگویی؛
- فرایند مناظره علمی؛
- دعون به پرسش؛
- همگام شدن؛
- هدایت کردن؛
- نتیجهگیری؛
- منابع.[۱]
درباره پدیدآورندگان
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.