مبانی و معیار فهم روشمند وحی (مقاله)
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
مبانی و معیار فهم روشمند وحی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی پدیده وحی می‌پردازد. این مقاله ۹ صفحه‌ای به قلم محمد باقر سعیدی روشن نگاشته شده و در ماهنامه معرفت (شماره ۲۴، بهار ۱۳۷۷) منتشر گشته است.[۱]
| مبانی و معیار فهم روشمند وحی | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی ترویجی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد باقر سعیدی روشن |
| موضوع | وحی |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | ماهنامه معرفت |
| وابسته به | مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | بهار ۱۳۷۷ |
| شماره | ۲۴ |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
این مقاله چکیده ندارد.
فهرست مقاله
- نقل‌گرایی؛
- دگراندیشی‌های بی‌ضابطه و هرج و مرج‌گرایانه؛
- مبانی فهم کلام خدا:
- اعتبار فهم انسانی از متون دینی؛
- انسانی بودن زبان دین؛
- قلمرو معارف دین، تربیت همه جانبه انسان؛
- جامعیت، کمال و خاتمیت دین:
- ویژگی معرفتی؛
- ویژگی عاطفی روانی؛
- معیارهای فهم روشمند وحی:
- سازگاری با عقل؛
- سازگاری با نیازهای اساسی انسان؛
- تطابق با قواعد عرفی عقلایی حاکم بر زبان محاوره؛
- سازگاری درونی مفاد نص؛
- سازگاری با روح کلی شریعت توحیدی؛
- پی‌نوشت‌ها.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمد باقر سعیدی روشن (۱۳۴۰ ش، قزوین)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ناصر مکارم شیرازی، حسین وحید خراسانی و محمد فاضل لنکرانی پیگیری کرد. او تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری رشته علوم قرآن و حدیث دانشگاه تربیت مدرس به اتمام رساند. عضور شواری علمی مرکز تخصصی تفسیر حوزه، معاونت پژوهشی مرکز جهانی علوم اسلامی و مدیر مدرسه علمیه امام صادق (ع) قزوین از جمله فعالیت‌های وی می‌باشد.
او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «زبان قرآن و مسائل آن»، «فرهنگ موضوعی قرآن»، «وحی‌شناسی»، «تحلیل وحی از دیدگاه اسلام و مسیحیت»، «بقیةالله فروغ حیات‌بخش هستی»، «وحی از زبان وحی»، «نگرش های گوناگون در تفسیر وحی»، «معرفت وحیانی از منظر امام علی (ع)» و «ولایت مشکات توحید و عبادت» برخی از این آثار است.[۲]