اعرابی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اعرابی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
اعرابی، منسوب به اعراب "بادیه‌نشین"[۱]، به کسانی اطلاق می‌شد که پس از هجرت به مدینه (دارالاسلام)، آن را ترک گفته و به دار الکفر روی آورده‌اند. این امر، به آن جهت بود که باز گشت مجدد به "دار الکفر" مجاز نبوده و به منزله کفر تلقی می‌شد. چنین باز گشتی در فقه سیاسی اسلام به "التعرب بعد الهجرة" یا "بداوت"[۲] نام گرفت. در هر حال، تعرب بعد الهجرة، نوعی ارتداد و از گناهان کبیره به شمار می‌آمد و همواره لعن رسول الله را در پی داشت[۳][۴].
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ لغت‌نامه دهخدا، ج۱، ص۲۹۳۸.
- ↑ مجمع الزواید و منبع الفوائد، ج۵، ص۲۵۴.
- ↑ بحار الانوار، ج۱۰، ص۱۰۰؛ ج۵۵، ص۳۱۸؛ وسایل الشیعه، ج۶، ص۷۵.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۳۵.