کاربر:Bahmani

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۲۰:۴۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
عقل‌گرایی و نقل‌گرایی در فقه سیاسی شیعه
زبانفارسی
نویسندهسید محسن آل غفور
موضوعفقه سیاسی
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه بازتاب اندیشه
وابسته به[[سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران ]]
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرتابستان ۱۳۸۰
شماره۱۸
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

عقل‌گرایی و نقل‌گرایی در فقه سیاسی شیعه عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی خوارج که اولین نقل‌گرایان جهان اسلام بودند می‌پردازد. این مقالهٔ ۶ صفحه‌ای به قلم سید محسن آل غفور نگاشته شده و در فصلنامه بازتاب اندیشه (شماره ۱۸، تابستان ۱۳۸۰) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

  • نویسنده درابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد:«خوارج اولین نقل‌گرایان جهان اسلام بودند و با ظهور معتزله واشاعره، نزاع میان دو مکتب عقل‌گرایی و نقل‌گرایی برجسته و بارزگردید. مسأله‌اخباریین واصولیین درتاریخ شیعه نیز به همین مسأله باز می‌گردد».
  • نویسنده درادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد:«تقدم نقل بر عقل، اصل مهم معرفت‌شناختی در مکتب نقل‌گرایی است ودرمقابل، ضرورت کاربردعقل در فهم احکام‌الهی، از ویژگی‌های عقل‌گرایی است. با تلاش گسترده وحید بهبهانی، اخباری‌گری درایران و عراق منقرض گردید و با همت شیخ مرتضی‌انصاری نیز دانش اصول فقه در حوزه‌ها نهادینه شد».[۱]

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • مقدمه؛
  • عقل‌‏گرایى و نقل‌‏گرایى؛
  • نقل‌‏گرایان؛
  • عقل‏‌گرایان؛
  • زمینه‌هاى علمى؛
  • زمینه سیاسى؛
  • نتیجه‌گیری؛
  • یادداشت‌ها؛
  • منابع و مآخذ.

درباره پدیدآورنده

پرونده:1201117.jpg
سیدمحسن آل غفور (پدیدآورنده)
سیدمحسن آل غفور (متولد ۱۳۴۸ ش، شوشتر)، تحصیلات حوزوی خودرانزداساتیدی‌ همچون حضرات آیات: سبحانی، جزایری پیگیری‌ کرد، او تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران به اتمام رساند. همکاری با طرح هجرت دفترتبلیغات، همکاری با پژوهشگاه‌ مطالعات‌ اسلامی و عهمکاری با دانشگاه باقرالعلوم(ع) از جمله فعالیت‌های وی است.

او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «جایگاه سیاسی عالم دینی در دو مکتب اخباری و اصولی»، «کتابشناسی توصیفی اندیشه سیاسی اسلام»، «اجتهاد در فقه شیعه» برخی از این آثار است.[۲]





پانویس

دریافت متن