الإمامة الکبری و الخلافة العظمی ج۲ (کتاب)
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
جلد دوم الامامة الکبری و الخلافة العظمی کتابی است به زبان عربی که به دفاع از عقاید شیعه و به خصوص امامت میپردازد. این مجموعه به قلم سید محمد حسن القزوینی نوشته شده و توسط دو انتشارات در زمانهای متعددی از جمله: انتشارات دارالمجتبی (ایران) و انتشارات دار القارئ (لبنان) به چاپ رسیده است.[۱]
الامامة الکبری و الخلافة العظمی ج۲ | |
---|---|
زبان | عربی |
نویسنده | سید محمد حسن القزوینی |
تحقیق یا تدوین | سید جعفر القزوینی |
موضوع | اثبات خلافت، امامت و ولایت |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات *انتشارات دارالمجتبی (ایران) (۱۳۸۵ ش)
|
محل نشر | قم، ایران و بیروت، لبنان |
سال نشر | ۱۳۸۵، ۱۳۸۱، ش |
شابک | ۹۶۴-۸۷۶۲-۹۲-۹ |
شماره ملی | ۱۰۲۱۴۴۸ |
درباره کتاب
نویسنده در جلد دوم کتاب با بهره گیری از مباحث و دلایل عقلی و نقلی به بررسی موضوعات ذیل می پردازد: امامت از اصول دین است، زمین از امام خالی نمی شود، امامت لطفی است از خداوند متعال، تعیین جانشین یک اصل جاریست، آنچه که قاعده لطف بدان کامل می شود، پاسخ اشکالات قاعده لطف، آنچه با قاعده لطف استوار می گردد، امام را تنها خداوند برمی گزیند، شروط امامت، امام برترین مردم است، امام، معصوم است.[۲]
فهرست کتاب
- المقصد الثانی: الإمامة؛
- المبحث الاول: حقیقتها؛
- المبحث الثانی: الامامة من اصول الدین؛
- المبحث الثالث: لاتخلو الارض من الامام؛
- المبحث الرابع: الامامة لطف من الله تعالی؛
- المبحث الخامس: نصب الوصی والخلفیفة من السنن الجاریة؛
- المبحث السادس: فیما تتم به قاعده اللطف؛
- المبحث السابع: دفع الشبهات عن قاعده اللطف؛
- المبحث الثامن: من یقام به اللطف؛
- المبحث التاسع: عقد الامامة لا تکون الا بالنص؛
- المقصد الثالث: شرائط الامامة؛
- الشرط الاول: کون الامام أفضل الامة؛
- الشرط الثانی: کون الامام معصوماً؛
- الشرط الثالث: الأعلمیة من الامة؛
- الشرط الرابع: الأقربیة الی رسول الله؛
- الخاتمة.[۱]
درباره پدیدآورنده
سید محمد حسن القزوینی (سید محمد حسن حائری قزوینی، متولد ۱۲۹۶ ق، کربلا و متوفی ۱۳۸۰ ق، کربلا)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد کاظم خراسانی، سید محمد کاظم طباطبایی یزدی و محمد تقی شیرازی پیگیری کرد.
او علاوه بر تدریس دروس حوزوی چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «البراهین الجلیة فی دفع تشکیکات الوهابیة»، «المناهج السویة و التحفة الامامیة الحائریة» و «التحفة الاثنا عشریة فی نقض کلمات الوهابیة» برخی از این آثار است.[۱]
کتابهای وابسته
پانویس
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ وبگاه خانه کتاب خطای یادکرد: برچسب
<ref>
نامعتبر؛ نام «p1» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شدهاست - ↑ متن pdf در وبگاه حیدریه