ویژگیهای صراط مستقیم در قرآن (مقاله)
ویژگیهای صراط مستقیم در قرآن عنوان مقالهای است که به زبان فارسی که به بررسی مفهوم و معناى صراط مستقیم و ویژگیهای آن در قرآن میپردازد. این مقاله ۲۷ صفحهای به قلم محمد محمدی ریشهری نگاشته شده و در دوفصلنامه تفسیر اهل بیت (شماره ۲، پاییز و زمستان ۱۳۹۲) منتشر گشته است[۱].
ویژگیهای صراط مستقیم در قرآن | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | محمد محمدی ریشهری |
موضوع | صراط مستقیم |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | دوفصلنامه تفسیر اهل بیت (ع) |
وابسته به | دارالحدیث |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | پاییز و زمستان ۱۳۹۲ |
شماره | ۲۲ |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله مینویسند: «صراط مستقیم، تعبیری دیگر از راه پرستش خداوند است. این بدان معناست که ویژگیهای مذکور برای عبادت خدا بر صراط، منطبق است. همچنین خصوصیات برنامههایی که خداوند با عنوان شریعت و دین برای انسانها فرستاده است تا آنها درست و زیبا او را بپرستند و بندگی کنند، بر صراط مستقیم نیز صادق است.*
این ویژگیها را در این مقاله برشمردهایم که عبارتاند از: مطابقت با موازین عقلی، حق مداری، میانهروی و گستردگی، روشنی و یگانگی راه. برخی پیامدهای هر یک از صفات را نیز برشمردهایم و در پایان و به مناسبت یگانگی راه، به مسئله تکثر دینی و تفاوت "صراط" و "سبیل" پرداختهایم»[۱].
فهرست مقاله
- چکیده؛
- درآمد:
- مطابقت با موازین عقلی و عملی:
- جایگاه عقل در فلسفه بعثت انبیا؛
- جایگاه عقل در رسیدن به قله تکامل؛
- مطابقت کامل با عقل؛
- پیامدهای هماهنگی صراط مستقیم با حق؛
- ایمان انسانهای بینا؛
- جهانی شدن اسلام با پیشرفت علم و آگاهی؛
- اعتدال؛
- وسعت؛
- وضوح و روشنی:
- ارائه راه روشن توسط خدا؛
- روشنترین راه زندگی؛
- تجسم راه روشن؛
- توصیه به انتخاب راه روشن؛
- فواید انتخاب راه روشن و خطر انحراف از آن؛
- مقدمه تشخیص راه روشن؛
- نتیجهگیری.
درباره پدیدآورنده
آیتالله محمد محمدی ریشهری (متولد ۱۳۲۵ ش، شهر ری)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: علی مشکینی، محمد فاضل لنکرانی، سید محمد باقر طباطبایی سلطانی، محمد علی اراکی، حسین وحید خراسانی، جواد تبریزی، سید محمد رضا گلپایگانی و مرتضی حائری به اتمام رساند. تولیت آستان حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، نمایندگی مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری (دوره پنجم)، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، نمایندگی ولی فقیه و سرپرستی حجاج ایرانی، ریاست مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ریاست دانشگاه قرآن و حدیث و ریاست پژوهشگاه قرآن و حدیث از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر انجام فعالیتهای علمی و اجرایی به تألیف آثار فراوان با موضوعات دینی و اعتقادی اهتمام ورزیده است. «دانشنامهٔ عقاید اسلامی»، «دانشنامهٔ احادیث پزشکی»، «خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث»، «شناختنامهٔ نماز بر پایهٔ قرآن و حدیث»، «اهل بیت در قرآن و حدیث»، «حکمتنامهٔ پیامبر اعظم(ص)»، «سیرهٔ پیامبر خاتم (ص)»، «دانشنامهٔ امیرالمؤمنین بر پایهٔ قرآن، حدیث و تاریخ»، «سیری در سیرهٔ حکومتی امام علی(ع)»، «سیاستنامهٔ امام علی(ع)»، «فلسفه وحی و نبوت»، «حکمتنامهٔ امام حسین(ع)»، «فرهنگنامهٔ مرثیهسرایی و عزاداری حضرت سیدالشهدا(ع)»، «حکمتنامهٔ رضوی»، «دانشنامهٔ امام مهدی(ع)» و «شرح زیارت جامعهٔ کبیره» برخی از این آثار است.[۲]