بحث:غیب در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)

علم غيب عبارت است از علم به حوادث و آنچه كه واقع مي شود، به عبارت ديگر مشاهدة نظام هستي و رؤيت حقيقت و واقعيت جهان. بنابراين كسي كه به يك حادثه غيبي عالم مي شود، ملكوت جهان هستي و مجموع علل و اسبابي را كه بدان حادثه منتهي مي شود، مشاهده مي كند و از راه علم به اجزاي علت تامه بدان حادثه كه معلول ضرورت آن است، عالم مي شود.

غيب در لغت به چيزي گفته ميشود كه از ديده پنهان باشد مثل پنهان شدن خورشيد و غروب نمودن آن، و بعدها در مواردي كه از حواس انسان چيزي پنهان باشد و يا از علمش مخفي باشد نيز غيب به كار رفته است و امّا مراد از غيب در اين ‌جا علوم و آگاهي هايي است كه از راههاي غيرعادي به دست آيد، خواه از قبيل شهود باشد و يا غيب و پنهاني (ک.ح)