حمزه بن عتبه
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- حمزة فرزند عتبة بن ابی وقاص، همراه برادرش (هاشم مرقال از سرداران سپاه علی(ع)) امیرمؤمنان(ع) را در صفین همراهی کرد. وی در همان جنگ با اشعار خود سپاه حضرت را به جنگ تشویق می‌نمود.
- نصر ابن مزاحم می‌نویسد: معاویه، برای پیروزی در جنگ صفین، عمرو عاص را با سپاهیان زیادی به سوی لشکریان حضرت علی(ع) اعزام کرد؛ اما حمزة بن عتبه به مصاف وی رفت و جنگید، سرانجام پس از رجز خوانی و نیزه زدن و قتال، عمروعاص احساس شکست کرد و از ادامه جنگ خودداری نمود و به سوی معاویه بازگشت و از فضایل، سلحشوری‌ها و حمله‌های "حمزه" بسیار تعریف کرد[۱].
- از اشعار حمزه در مقابل عمروعاص این سروده است: عمرو عاص مرا برای دیدار، خوانده و من رد نمی‌کنم و کدام کریمی است که او را اجابت نکند. او سوار بر اسب خوش‌نژاد، باریک میان، غرق در اسلحه که به جولان درآید، روی آورده است. اگر نیزه در زیر پرچم وی به او اصابت کند، به خاک در میغلتد و نیزه‌ها جان او را از پا می‌افکند. به زیر ضربات تیغ درخشانی چون شهاب و تیرهای دل دوز پیکرش غرقه به خون می‌شود[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ وقعة صفين، ص۳۷.
- ↑ دعاني عمرة للقاء فلم أقل و أي جوا لا يقال له هني و ولي على طرف يحول بشكة مقلصة أحشاؤه ليس ينثني فلو أدركته البيض تحت لوائه لغودر مجدولا تعاوره القنی علیه نجیع من دما تنوشه قشاعم شهب فی السباسب تجتنیوقعة صفين، ص۳۷.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۵۷-۴۵۸.