ابورمح خزاعی
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
به گفته ابن حجر[۱] دعبل بن علی در طبقات الشعراء ابو رمح را در شمار اهل حجاز آورده، او را مخضرم دانسته و گفته است وی در رثای امام حسین(ع) اشعاری سرود. ابن حجر به این اشعار اشاره کرده است.
ابن نما حلی[۲] نیز به نقل از مرزبانی می‌گوید: ابورمح نزد فاطمه، دختر امام حسین(ع) رفت و این اشعار را سرود و فاطمه بیت آخر آن را تغییر داد. اما این اشعار را بیشتر به سلیمان بن قته نسبت داده‌اند[۳] و نام پدر سلیمان و نسبت او را نیز به گونه‌های مختلفی آورده‌اند[۴]. برخی نیز این شعر را به ابودهبل جمحی نسبت داده‌اند [۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۱۲۵_۱۲۶.
- ↑ ابن‌نما حلی، ص۸۹.
- ↑ ابوالفرج اصفهانی، ص۸۱؛ ابن عساکر، ج۱۴، ص۲۵۹.
- ↑ برای نمونه ر.ک: ابن شهر آشوب، ج۳، ص۲۶۳؛ ابن اثیر، ج۲، ص۲۹؛ ابن طاووس، ص۱۲۰-۱۲۱؛ ابن کثیر، ج۸، ص۲۳۰.
- ↑ یاقوت حموی، ج۴، ص۳۶.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «ابورمح خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۰۰.