محیی الدین ابن عربی
محیی‌الدین محمّد بن علی بن محمّد بن العربی طائی حاتمی معروف به "ابن عربی" و "شیخ اکبر"، (متولد ۵۶۰ق، اندلس و متوفای ۶۳۸ق، دمشق)، محقق، فیلسوف، عارف و شاعر مسلمان عرب، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: "عبدالصمد بن محمد بن ابی الفضل حرستانی"، " ابوالخیر احمد بن اسماعیل بن یوسف طالقانی قزوینی"، "محمد بکری"، "یونس بن یحیی بن ابی الحسن عباسی هاشمی" و " ابوالقاسم عبدالرحمان بن غالب شراط" به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «فتوحات مکی»، «فصوص‌الحکم»، «دیوان ابن عربی» و «تفسیر ابن عربی» برخی از این آثار است[۱]