ابن کثیر

عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر قرشی معروف به "ابن کثیر" (متولد ۷۰۱ق، دمشق و متوفای ۷۷۴ق، دمشق)، گذشتهنگار، تفسیرگر و حدیثنگار مشهور شافعی، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: "برهانالدين ابواسحاق ابراهیم فزارى"، "تقیالدین ابوالعباس احمد بن تیمیة حنبلی"، "جمالالدین ابوالحجاج مزّی"، "شمسالدین محمد ذهبی" و "علمالدین ابومحمد قاسم برزالی شافعی" به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. « البدایة و النهایة»، «الاجتهاد فی طلب الجهاد»، «احادیث التوحید» و «تفسیر ابن کثیر» برخی از این آثار است[۱]