ابن کثیر
«عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر قرشی» معروف به «ابن کثیر» (متولد ۷۰۱ق، دمشق و متوفای ۷۷۴ق، دمشق)، گذشته‌نگار، تفسیرگر و حدیث‌نگار مشهور شافعی، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: «برهان‌الدين ابواسحاق ابراهیم فزارى»، «تقی‌الدین ابوالعباس احمد بن تیمیة حنبلی»، «جمال‌الدین ابوالحجاج مزّی»، «شمس‌الدین محمد ذهبی» و «علم‌الدین ابومحمد قاسم برزالی شافعی» به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. « البدایة و النهایة»، «الاجتهاد فی طلب الجهاد»، «احادیث التوحید» و «تفسیر ابن کثیر» برخی از این آثار است[۱]