زمخشری
«محمود بن عمر بن محمد بن احمد خوارزمی زمخشری» مشهور به «زمخشری»، مفسر، ادیب، زبان‌شناس، خطیب برجسته، از بزرگان مذهب حنفى و معتزلى (متولد ۴۶۷ ق خوارزم، متوفای ۵۳۸ ق)، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: « ابوالحسن علی بن مظفر نیشابوری»، «ابومضر محمود بن جریر ضبی اصفهانی»، «ابوالخطاب بن بطر»، «ابوسعد شقانی» و « ابومنصور حارث» به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «اساس البلاغه»، «ربیع الابرار فی الادب و المحاضرات»، «الفائق فی غریب الحدیث» و «تفسیر الکشاف» برخی از این آثار است[۱]