نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۲۹ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۳۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۹ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۳۷ توسط Jaafari(بحث | مشارکت‌ها)
در معرفی این کتاب آمده است: «مجموعه مقالاتی در موضوع قیام امام حسین و نهضت عاشورا با محوریت عزت و اقتدار و افتخار حسینی است. در این مقالات كه به مناسبت نام‌گذاری سال ۱۳۸۱ به نام سال عزت و افتخار حسینی تدوین و ارایه شده است. برخی دیگر از مؤلفه‌های عزت‌بخش قیام كربلا، به تصویر كشیده شده است، نویسندگان مقالات امام حسین را امام عزت و افتخار نامیده و جنبه‌هایی از سخنان و رفتارهای سیاسی، اجتماعی و اخلاقی ایشان را از زمان خروج از شهر مدینه و در راه مكه به سمت كوفه را كه در آن عنصر عزت، اقتدار، سازش‌ناپذیری در مقابل ظلم و ستم و برخی دیگر از ابعاد سیاسی مربوط به عزت‌مندی قیام آن امام را برجسته نمودند. بیان جنبه‌هایی از هدایت‌بخشی نهضت امام حسین و نجات‌بخشی آن، بررسی نسبت بین قیام حسینی با قیام جهانی امام مهدی (ع) و مقدمه‌ساز بودن واقعه كربلا برای حكومت جهانی آن امام، بررسی وجود عنصر غیرت دینی در واقعه عاشورا، پژوهشی در مورد خاستگاه نهضت امام حسین و محورهای اقتدار در آن، نقش قیام آن امام در شكل‌گیری جنبش‌های شیعی پس از آن تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و نمودهای الگوگیری از عزت و افتخار حسینی با مطالعه دقیق سخنان و رفتارهای امام حسین در طول واقعه كربلا از دیگر مندرجات برجسته در مقالات این مجموعه است».[۱]
حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی فتحی زنجانی (متولد ۱۳۵۲ ش، زنجان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: عبدالله جوادی آملی، سید موسی شبیری زنجانی، سید محمود هاشمی شاهرودی و جواد تبریزی پیگیری کرد. او تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری فلسفه تفسیر پژوهشگاه حوزه و دانشگاه به اتمام رساند. عضو هئیت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، مدیر دوره تربیت مدرس معاونت پژوهش جامعة الزهراء و کارورزی تحقیق مؤسسه امام خمینی ازجمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی، به مشاوره و راهنمایی پایان‌نامه‌های طلاب و دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «جریان‌شناسی تفسیر سلفی»، «اصول نظری و عملی ترجمه قرآن کریم»، «حسین امام عزت و افتخار»، «اصول مشترک حاکم بر تفسیر متون» و «معیارشناسی پیوند معنایی آیات قرآن» برخی از این آثار است.[۶]
