ارطاة بن کعب بن شراحیل نخعی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ارطاة از خاندان حارثة بن سعد بن مالک بن نخع است[۱]. وی همراه جهیش که نامش ارقم و از خاندان بنی بکر بن عوف بن نخع[۲] بود، از طرف قبیله نخع مأمور شد خبر اسلام آوردن آنان را به آگاهی رسول خدا(ص) برساند. آنان خدمت پیامبر اکرم(ص) رسیدند و مسلمان شدند [۳] و از طرف قوم خود با رسول خدا(ص) بیعت کردند[۴]، ابن حجر[۵] گوید: قیس برادر ارطاة که هر دو از زیباترین و سخنورترین مردمان زمان خویش بودند، همراه برادرش بود. حضرت از وضع ظاهری و گفتار آنان خشنود شد و از ایشان پرسید: آیا در قوم شما افراد دیگری مثل شما وجود دارند؟ گفتند: یا رسول الله! در قوم ما هفتاد نفر دیگر وجود دارد که همگی از ما برتر، داناتر و کاردان‌ترند، به طوری که در کارهای مهم ما را مشارکت نمی‌دهند[۶].

پیامبر برای قوم نخع دعا کرده و فرمود: خداوند به قوم نخع برکت دهد. سپس نامه‌ای برای ارطاة نوشت و او را نماینده خود در قبیله نخع قرار داد[۷] و برای ارطاة پرچمی بست[۸]. این پرچم روز فتح مکه همراه او بود و با همان در جنگ قادسیه شرکت کرد و کشته شد، و برادرش درید بن کعب آن را برافراشت و او نیز کشته شد[۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن سعد، ج۶، ص۶۲.
  2. ابن سعد، ج۶، ص۲۶۰.
  3. ابن سعد، ج۲، ص۲۶۰؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۹۶.
  4. ابن سعد، ج۱، ص۲۶۰.
  5. ابن حجر، ج۱، ص۱۹۶.
  6. ابن سعد، ج۱، ص۲۶۰.
  7. ابن حجر، ج۱، ص۱۹۶.
  8. بستن پرچم برای شخص، نشانه ریاست بود و حضرت برای کمتر از ده نفر پرچم نمی‌بست: احمدی میانجی، ج۱، ص۹.
  9. ابن سعد، ج۶، ص۶۲.
  10. محمدی، رمضان، مقاله «ارطاة بن کعب بن شراحیل نخعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۶-۲۷.