بحث:دلیل حدیثی علم غیب پیامبران چیست؟ (پرسش)
محمد تقی مصباح یزدی
ـ اينكه در برخى از روايات آمده است كه بعضى از اولياء خدا، جميع ماكان و مايكون را مى‌دانسته‌اند؛ به چه معناست؟
در برخى روايات به چنين مطالبى، اشاره شده است كه آنها را ائمه اطهار(عليهم السلام)؛ به خواصّ و نزديكان خود مى‌فرموده‌اند و سفارش مى‌كرده‌اند كه به ديگران از آن جهت كه ظرفيّت آن را نداشته‌اند، نگويند زيرا ممكن مى‌بود آنان توهّم كنند كه چنين كسانى كه چنان مقامى دارند؛ خدا هستند! (العياذُ بالله).
از جمله روايتى مى‌گويد: پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) به امام اميرالمؤمنين على(عليه السلام) اشاره كرده و فرموده‌اند اگر ترس ازاين مطلب وجود نداشت كه درباره‌ى او همان چيزى را بگوييد كه نصارى در باره‌ى حضرت مسيح(عليه السلام)، گفته‌اند؛ مقامات او را برايتان شرح مى‌دادم. چنانكه برخى، سرانجام قائل به خدايى امام(عليه السلام)(العياذ بالله)شدند.
همگان ظرفيّت درك همه‌ى مطالب را ندارند تنها برخى كه خدا دلهايشان را براى ايمان آزموده است، صلاحيّت آنرا يافتند كه ائمه(عليهم السلام)، معانى دقيق را به آنها القاء فرمايند.
برخى از اينگونه روايات كه «درز» كرده و به برخى از خواصّ منتقل و سپس در كتابها نگاشته شده است، اشاراتى دارد كه چيزهايى از آنها بر مى‌آيد؛ گرچه همان‌ها نيز، در حدّ فهم ما نيست امّا در مورد آنها مى‌توانيم بياناتى در حدّ تقريب داشته باشيم تا هنگام برخورد با آنها استيحاش نكنيم و گمان نورزيم كه مخالف كتاب و سنّت است و بايد آنها را طرد كرد. http://lib.eshia.ir/10194/1/402