فرات بن ابراهیم
ابوالقاسم فرات بن ابراهیم بن فرات کوفی، از شخصیت‌های دوران غیبت صغری می‌باشد. (متوفای ۳۵۲ ق)، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: «حسين بن سعيد اهوازى»، «ابراهيم بن احمد بن عمر همدانى»، «ابراهيم بن بنان خثعمى»، «جعفر بن محمد ازدى» به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «تفسیر فرات کوفی»، «الأنبياء و الأولياء»، «العالم و المتعلم»، «الدعوات» برخی از این آثار است.[۱]