بررسی آسیب‌های مهدویت‌گرایی (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

بررسی آسیب‌های مهدویت‌گرایی
زبانفارسی
نویسندهعلی اکبر بیاری
موضوعمهدویت
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه مشرق موعود
وابسته بهمؤسسه آینده روشن
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرپاییز ۱۳۸۷
شماره۷
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

بررسی آسیب‌های مهدویت‌گرایی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی عمده‌ترین آسیب‌های رفتاری مهدی‌باوران می‌پردازد. این مقاله ۲۱ صفحه‌ای به قلم علی اکبر بیاری نگاشته شده و در فصلنامه مشرق موعود (شماره ۷، پاییز ۱۳۸۷) منتشر شده است[۱]

چکیده مقاله

نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «باور به مهدی از اصیل‌ترین باورها نزد شیعیان آن حضرت است. این باور در رفتارهای آنان تجلی می‌یابد. حضور مهدی‌باوران در مسجد مقدس جمکران و سه‌شنبه شب‌ها، نمونه‌ای از این رفتارهاست. در این میان، رفتارهایی وجود دارد که با آموزه‌های مهدویت چندان سازگار نیست. این نوشته به عمده‌ترین آسیب‌های رفتاری می‌پردازد که جنبة اجتماعی دارد. نویسنده با حضور در آن مکان شریف در شب‌های چهارشنبه آن آسیب‌ها را توانسته برشمرد»[۱]

فهرست مقاله

  • چکیده
  • مقدمه
  • آسیب‌ها در حوزه رفتارها
  1. نمادگرایی افراطی
  2. ابزارانگاری مهدویت‌انگاری
  3. قشری‌گری
  4. ارتباط گسسته و مقطعی
  5. روابط اجتماعی ناسالم مهدی‌باوران
  6. تقدس‌زدایی
  7. غلبه رویکرد عاطفی و ضعف رویکرد معرفتی
  8. عدم تناسب سطح معارف مهدی‌باوران با عصر حاضر
  • پی‌نوشت

دربارهٔ پدیدآورنده

علی اکبر بیاری

حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی اکبر بیاری، تحصیلات حوزوی را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد فاضل لنکرانی، عبدالله جوادی آملی، عباس کعبی و مهدی هادوی تهرانی پیگیری کرد. وی تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری جامعه‌شناسی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی به اتمام رساند. تبلیغ دانش‌آموزی، معاون فرهنگی و عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی و همکار و مشاور مؤسسه آینده سازان از جمله فعالیت‌های وی می‌باشد. او تاکنون چند مقاله به رشته تحریر در آورده است. «نقش خانواده در انتقال محبت حضرت مهدی به فرزندان»، «بررسی روایات باب نهی عن الاسم اصول کافی»، «عدالت مهدوی»، «ایثار و انتظار در دعای عهد» و «سیره اجتماعی پیامبر معطوف به مشورت» برخی از این آثار است.[۲]


پانویس

دریافت متن