الإمامة الکبری و الخلافة العظمی ج۲ (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۱۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الامامة الکبری و الخلافة العظمی ج۲
زبانعربی
نویسندهسید محمد حسن القزوینی
تحقیق یا تدوینسید جعفر القزوینی
موضوعاثبات خلافت، امامت و ولایت
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات *انتشارات دارالمجتبی (ایران) (۱۳۸۵ ش)
محل نشرقم، ایران و بیروت، لبنان
سال نشر۱۳۸۵، ۱۳۸۱، ش
شابک‏‫‫‬‭۹۶۴-۸۷۶۲-۹۲-۹‬
شماره ملی۱۰۲۱۴۴۸

جلد دوم الامامة الکبری و الخلافة العظمی کتابی است به زبان عربی که به دفاع از عقاید شیعه و به خصوص امامت می‌پردازد. این مجموعه به قلم سید محمد حسن القزوینی نوشته شده و توسط دو انتشارات در زمان‌های متعددی از جمله: انتشارات دارالمجتبی (ایران) و انتشارات دار القارئ (لبنان) به چاپ رسیده است.[۱]

طرح جلد دیگری از کتاب

درباره کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «نویسنده در جلد دوم کتاب با بهره‌گیری از مباحث و دلایل عقلی و نقلی به بررسی موضوعات ذیل می‌پردازد: امامت از اصول دین است، زمین از امام خالی نمی‌شود، امامت لطفی است از خداوند متعال، تعیین جانشین یک اصل جاریست، آنچه که قاعده لطف بدان کامل می‌شود، پاسخ اشکالات قاعده لطف، آنچه با قاعده لطف استوار می‌گردد، امام را تنها خداوند برمی‌گزیند، شروط امامت، امام برترین مردم است، امام، معصوم است.[۲]

فهرست کتاب

گفتار دوم: امامت

  • مبحث اول: حقیقت و ماهیت امامت؛
  • مبحث دوم: امامت از اول دین است؛
  • مبحث سوم: زمین از امام خالی نمی‌ماند؛
  • مبحث چهارم: امامت لطفی است از خداوند متعال؛
  • مبحث پنجم: تعیین وصی و جانشین از سنن جاری است؛
  • مبحث ششم: آنچه که قاعده لطف بدان کامل می‌شود؛
  • مبحث هفتم: پاسخ اشکالات قاعده لطف؛
  • مبحث هشتم: آنچه قاعده لطف بدان استوار می‌گردد؛
  • مبحث نهم: امامت تنها با نص منعقد می‌گردد؛

گفتار سوم: شروط امامت

  • شرط اول: امام برترین افراد امت است؛
  • شرط دوم: امام، معصوم است؛
  • شرط سوم: عالم‌ترین افراد امت؛
  • شرط چهارم: نزدیک‌ترین افراد به رسول خدا(ص)؛
  • خاتمه کتاب[۱].

دربارهٔ پدیدآورنده

سید محمد حسن القزوینی

حجت الاسلام و المسلمین سید محمد حسن القزوینی (سید محمد حسن حائری قزوینی، متولد ۱۲۹۶ ق، کربلا و متوفی ۱۳۸۰ ق، کربلا)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد کاظم خراسانی، سید محمد کاظم طباطبایی یزدی و محمد تقی شیرازی پیگیری کرد.

او علاوه بر تدریس دروس حوزوی چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «البراهین الجلیة فی رفع تشکیکات الوهابیة»، «المناهج السویة و التحفة الامامیة الحائریة»، «فرقه وهابی و پاسخ شبهات آنها» و «التحفة الاثنا عشریة فی نقض کلمات الوهابیة» برخی از این آثار است.[۳]



کتابهای وابسته

پانویس

پیوند به بیرون