معانقه در معارف و سیره نبوی
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث معانقه است. "معانقه" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سیره اجتماعی معصومان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
در سیره پیامبر گرامی اسلام(ص) آمده است، وقتی جعفر بن ابی‌طالب از حبشه آمد، حضرت ایستاد و دوازده گام به استقبال جعفر آمد و بعد با او معانقه کرد و بین دو چشم او را بوسید و از شدت خوشحالی گریست: «لَمَّا جَاءَ جَعْفَرُ بْنُ أَبِي طَالِبٍ مِنَ الْحَبَشَةِ قَامَ إِلَيْهِ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اسْتَقْبَلَهُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ خُطْوَةً، وَ عَانَقَهُ وَ قَبَّلَ مَا بَيْنَ عَيْنَيْهِ، وَ بَكَى فَرَحاً بِرُؤْيَتِهِ»[۱].
در روایت دیگری از امام صادق(ع) آمده است که حضرت فرمود: وقتی دو مؤمن همدیگر را در آغوش گرفته، با هم معانقه می‌کنند، رحمت خداوند آن دو را فرا می‌گیرد: «إِنَّ الْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اعْتَنَقَا غَمَرَتْهُمَا الرَّحْمَةُ»[۲].[۳]
جستارهای وابسته
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ الفقه الاجتماع، ص۵۷۱.
- ↑ اصول کافی، باب المعانقه، ح۲.
- ↑ برهانی، محمد جواد، سیره اجتماعی پیامبر اعظم ص ۲۳.