زنج
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
زنج در قرآن - زنج در حدیث - زنج در معارف مهدویت - زنج در معارف دعا و زیارات - زنج در معارف و سیره سجادی - زنج در معارف و سیره رضوی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل زنج (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
زنج، معرّب زنگ است. زنجی و زنگباری قومی از سیاهان در آفریقا هستند. سرزمین زنج جنوب سودان است. زنج سرزمینی است که شمال آن یمن، و جنوب آن فیافی، و مشرق آن نوبه و غرب آن حبشه است. امام سجاد(ع) در صحیفه آن‌گاه که از خدای متعال پیروزی اسلام را بر دشمنان درخواست می‌فرماید از زنج نیز در کنار هند و روم و... نام می‌برد: «اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ وَ... وَ الزَّنْجِ»[۱]؛ «ای خداوند چنان کن که این دعا همه دشمنانت را در اقطار بلاد در برگیرد: از هندوان و رومیان و... و زنگبار».[۲][۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ دعای ۲۷.
- ↑ ریاض السالکین فی شرح صحیفة سیدالساجدین(ع)، سیدعلی خان حسینی حسنی مدنی شیرازی، مؤسسة النشر اسلامی، قم، ۱۴۰۹، چاپ اول؛ الصحیفة السجادیة الکاملة شرح و حاشیة، غائب عسیلی، المؤسسة الدولیة، بیروت، ۱۹۹۹ م، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبد المحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «زنج»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۶۱.