عبدالله بن صفوان بن امیه
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
عبدالله بن صفوان بن امیه از اصحاب رسول خدا(ص) اسم مادرش برزه بنت مسعود بود که در زمان پیامبر اسلام(ص) به دنیا آمد و آن حضرت را درک کرد و از اشراف قریش بود و در سال ۷۳ از دنیا رفت[۱].
او با پدر و برادرش عبدالرحمان بن صفوان بن امیه به محضر رسول خدا(ص) شرفیاب شدند و چون نام وی «عبدالعزی» و نام برادرش «عبدالنهم» بود حضرت اسم آن دو را عوض کرد و به عبد الله و عبدالرحمان تغییر داد.
به روایت شیخ طوسی، این صحابی بزرگوار از اصحاب امیرالمؤمنین علی(ع) به شمار می‌آید [۲].[۳]
جستارهای وابسته
- صفوان بن امیه (پدر)
- عبدالرحمن بن صفوان بن امیه (برادر)
منابع
پانویس
- ↑ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۴۶.
- ↑ رجال طوسی، ص۵۳، ش۱۰۴.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۹۲.