لبید بن ربیعه
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نامش لبید بن ربیعة بن عامر بن مالک و کنیه‌اش ابوعقیل است و یکی از شاعران بزرگ دوران جاهلیت و اسلام و از بخشندگان عرب بوده است. او خود به حضور پیامبر(ص) آمد و اسلام آورد و به سرزمین قومش برگشت. سپس به همراه پسرانش به کوفه هجرت کرد. از مسلمانان حقیقی بود، تا جایی که پس از انس با قرآن، سرودن شعر را کنار گذاشت و گفت: "خداوند به جای شعر، قرآن را برای من قرار داد. لبید عمری دراز داشته و از معمرین شمرده می‌شود. او از اصحاب معلقات است[۱].[۲]
لبید و قدرت نکوهش او
لبید و عثمان بن مظعون
اسلام آوردن لبید
لبید و دیدار دوباره پیامبر(ص)
لبید و شاعری
ابن عباس و پاسخ‌گویی با اشعار لبید
جود و بخشش لبید
لبید و خلیفه دوم
لبید در زمان مرگ
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۶، ص۱۰۷.
- ↑ عسکری، عبدالرضا، مقاله «لبید بن ربیعه»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۷، ص۱۲۱.