مسائل اساسی امامت‌پژوهی در آثار شیخ مفید (مقاله)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۰۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مسائل اساسی امامت‌پژوهی در آثار شیخ مفید عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی فرایند مسائل اساسی امامت می‌پردازد. این مقاله ۱۰صفحه‌ای به قلم سیده منا موسوی نگاشته شده و در ماهنامه معرفت (شماره ۲۴۸، مرداد۱۳۹۷) منتشر گشته است[۱].

مسائل اساسی امامت‌پژوهی در آثار شیخ مفید
رتبه علمیعلمی-ترویجی
زبانفارسی
نویسندگانسیده منا موسوی
موضوعامامت، علم امام
مذهبشیعه
منتشر شده درماهنامه معرفت
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرمرداد۱۳۹۷
شماره۲۴۸
ناشر الکترونیکپایگاه تخصصی مجلات نور

چکیده مقاله

  • نویسندگان در چکیده مقاله می‌نویسند: «این مقاله، به بررسی مسائل اساسی امامت، از دیدگاه شیخ مفید می‌پردازد، تا روشن سازد که متکلم امامیه و متقدم نامداری مانند شیخ مفید، با روش عقل‌گرایانه خود چه تصویری از امام ارائه می‌دهد و ضرورت وجود و شاخصه‌های امامت را چگونه تبیین می‌کند. به روش توصیفی تحلیلی به دست آمد که ایشان، در بیشتر مسائل امامت هماهنگ با سایر متکلمان امامیه سخن می‌گوید، اما در دو مسئله چالش‌‌برانگیز عصمت و علم امام، تفاوت‌ها بروز می‌یابد. مطابق رویکرد عقل‌گرایانه شیخ مفید، ضرورت وجود امام برخاسته از لطف و تفضل خداوند است، نه عدالت او. عصمت تام امام، مربوط به دوران امامتش است و پیش از آن، صدور گناه سهوی از او، که موجب نفرت و بی‌اعتباری‌اش نشود، جایز است. آگاهی به غیب و امور غیرمرتبط با دین برای امام، ضرورت عقلی ندارد. در همة این مسائل، ادله نقلی گاه مؤید و گاه منافی نگاه عقلی است. روش شیخ مفید در موارد تنافی و تعارض بسته به اعتبار روایت، جمع یا طرد است.»[۲]

فهرست مقاله

در این باره اطلاعی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورندگان


پانویس

دریافت متن