جناده بن ابی‌امیه
مقدمه
وی اهل شام بود و در اوایل عمرش خدمت رسول خدا(ص) رسید و اسلام آورد. جناده در فتح مصر شرکت داشت و از زمان عثمان زیر نظر معاویه در روم با رومیان می‌جنگید. بعضی از محدثان در این که رسول خدا(ص) را دیده باشد، تردید کرده‌اند ولی مطلبی که از پیامبر(ص) نقل کرده، شاهد آن است که حضرت را دیده است.
جناده می‌گوید: برخی از یاران پیامبر(ص) درباره این که آیا حکم هجرت برداشته شده یا نه، اختلاف داشتند. من نزد رسول خدا(ص) رفتم و این مطلب را پرسیدم. پیامبر(ص) فرمود: "تا وقتی که میان اسلام و دیگران جنگ هست،، حکم هجرت هم باقی است و برداشته نمی‌شود"[۱].
هم چنین می‌گوید: ما هشت نفر بودیم که روز جمعه‌ای نزد پیامبر(ص) رفتیم. آن حضرت در حال خوردن غذا بود و به ما فرمود: "نزدیک بیایید و غذا بخورید". گفتیم: ما روزه هستیم. حضرت فرمود: "آیا دیروز هم روزه بودید؟" گفتیم: یا رسول الله! نه؛ حضرت فرمود: "می‌خواهید فردا را هم روزه بگیرید؟" گفتیم: تصمیم نداریم. حضرت فرمود: "افطار کنید". سپس ما هم افطار کردیم[۲].
از برخی نقل‌ها دانسته می‌شود که او مرد زاهد و پرهیز کاری بوده است؛ چنان که ابوعبدالله صنابحی نقل کرده که روزی جناده می‌خواست امام جماعت عده‌ای شود. همین که برای نماز برخاست، به طرف راست خود توجه کرد و پرسید: شما به امامت من راضی هستید؟ آنها گفتند: آری؛ سپس متوجه طرف چپ شد و همین سؤال را تکرار کرد. آنگاه گفت: "از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: "هر که بر قومی امامت کند در حالی که نمازگزاران از امامت او ناراضی باشند، نمازش از حنجره‌اش تجاوز نمی‌کند"[۳].[۴]
جناده و امام حسن(ع)
سرانجام جنادة بن ابی امیه
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۱، ص۲۹۳؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۳؛ الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۶۰۸.
- ↑ اعیان الشیعه، امین عاملی، ج۴، ص۲۲۴؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۱، ص۲۹۳؛ الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۶۰۷.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۱، ص۲۹۲ و اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۳.
- ↑ جوان هوشیار، جعفر، مقاله «جناده بن ابی‌امیه»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۲۸۳-۲۸۴.